Blog 20 augustus 2016

Verzamelen

Bezig zijn met voeding heeft leuke kanten en minder leuke kanten. Ik zie vooral de leuke kanten. Mensen die door alle tegengestelde meningen de draad kwijt raken, zullen vooral ook de minder leuke kanten ervaren. Er is tegenwoordig zoveel informatie. Ik probeer zoveel mogelijk van deze informatie tot mij te nemen en te categoriseren. Vooral de informatie die ik nuttig acht, probeer ik te verwerken in mijn gedachtegoed, of is een bevestiging van een overtuiging die ik al had. Elke week kijk ik ook naar artikelen die leuk zijn om in mijn blog te verwerken. Wat vaak jammer is dat er uit onderzoeken vaak weinig naar de praktijk gebruikt kan worden. Het blijft vaak kijken naar wat 1 bepaalde stof bijvoorbeeld in het lichaam doet. Vaak wordt er geëindigd met de mededeling dat er meer onderzoek gedaan moet worden om er iets mee te kunnen.

Dat is wel nog steeds de manier waarop de reguliere gezondheidszorg werkt. Ons lichaam functioneert niet op alleen vitamine c of op calcium, het is een samenspel. Een afwijkende stand van de voet, zorgt voor een verandering in de stand van de wervelkolom. De opinie bij kanker is nog steeds dat we dit op moeten lossen door de kwaadaardige cellen te doden of weg te snijden. Afgelopen week was er een interessant onderzoek dat aangaf dat met zuurstof het woekeren van kankercellen tegengehouden kan worden.

Als er over kanker wordt gesproken, is dit al gauw een delicaat onderwerp. Iedereen kent wel iemand die het heeft, of er al aan is overleden. De behandeling bestaat vaak uit chirurgie, chemotherapie en bestraling. Soms krijgen mensen nog wat voedingsadvies en het advies om (eventueel onder begeleiding) te sporten of te bewegen. Afwijken hiervan is al gauw alternatief en een hoop mensen hebben een rotsvast vertrouwen in de artsen. Die oncologen hebben hiervoor gestudeerd en moeten toch weten wat het beste werkt? Ik vraag me af of deze oncologen zelf ook voor een zware chemo of bestraling zullen kiezen als ze zelf kanker hebben.

Het onderzoek dat aangeeft dat zuurstof kan helpen tegen het woekeren van cellen geeft ook aanleiding om te denken dat zuurstof invloed heeft op het ontstaan van kanker. Inmiddels is er al door meerdere specialisten op dit gebied geschreven over het ontstaan van kanker op plekken waar in het lichaam geen zuurstof meer komt. Cellen moeten dan op een andere brandstof overgaan en dit wordt dan suiker! Kankercellen leven goed op suiker. Meestal krijgen we daar ook voldoende van binnen en deze stof treffen we dan ook overal in het lichaam aan. Kunnen we met deze wetenschap iets? Dat blijft altijd lastig te zeggen, eerst moet alles wetenschappelijk volledig aangetoond worden (en dan een strategie bedacht worden om eraan te verdienen).

Ik kan wel aangeven wat belangrijk is om het krijgen van kanker te verkleinen. Bekende factoren zijn gezond eten en voldoende dagelijkse beweging. Gezond eten bestaat in dit geval ook weer uit het eten van zo min mogelijk bewerkt voedsel. Daarnaast is het belangrijk niet te roken of werkzaamheden te hebben waarbij u dagelijkse allerlei deeltjes inademt (uitlaatgassen, metalen deeltjes door bewerking hiervan, ga zo maar door). Verder om ervoor te zorgen dat ons hele lichaam voorzien wordt van zuurstof is het belangrijk dat u alle delen van uw lichaam blijft gebruiken. Zodra dit niet het geval is, zal de doorbloeding verminderen. Dit geld dus vooral alle gewrichten in benen en armen, maar vooral dus ook voor de romp. Ik heb zelfs een keer advies van een arts gelezen, die adviseerde vrouwelijke patiënten dagelijks hun borsten te laten masseren om de doorbloeding te optimaliseren en stugge plekken in het borstweefsel te voorkomen. Misschien een wat gek advies, maar hier ligt denk ik wel een kern in het voorkomen van deze akelige ziekte.

We staan nog steeds in de kinderschoenen wat betreft het oplossen en voorkomen van deze ziekte, maar ik hoop dat de wetenschap zich steeds meer kan richten op het voorkomen van en het genezen van deze ziekte in plaats van alleen aan de gevolgen van de ziekte te werken.

Fijn weekend!

Richard Wuisman.