Blog 24 september 2017

Rustweek

Het was vorige week geen geweldig weer, maar op zondag was het fantastisch. Meer dan 50.000 hardlopers konden met prima weer, de 16,1 km rennen van Amsterdam naar Zaandam. Zoals ik vorige week al schreef, ik had er veel voor gedaan om topfit aan de start te staan. De vele moeite was het waard, want ik was inderdaad topfit. Met een flinke verbetering van mijn beste tijd op de 16,1 km, was ik erg tevreden. Helaas, kwam ik uiteindelijk net 4 seconde tekort om in de top 3 van de 35+ categorie te staan. Aan de andere kant, ik ben nog nooit zo dicht bij een ‘podiumplek’ geweest bij de dam tot damloop.

Dan ben je gegeven moment over de finish, en wat dan? Bijna alle lopers pakken flesjes met isostar en pakjes sultana aan. Traditiegetrouw neem ik deze niet aan. Dit is een belangrijk moment hoor, herstellen van een zware inspanning. Is daar zoveel suiker voor nodig, meteen na de wedstrijd? Ons lichaam gaat druk aan de slag om ons voor te bereiden op de volgende zware inspanning. Ons lichaam gaat zorgen voor opslag van nieuwe koolhydraten. Hier is echt geen zware piek in onze bloedsuikerspiegel voor nodig. Dit wel het gevolg van energiedrankjes en bijvoorbeeld sultana’s. Dit kost het lichaam juist extra energie! Onze alvleesklier moet acuut aan de slag om insuline te gaan maken, dat is helemaal niet nuttig! Ik laat liever mijn lichaam zelf bepalen waar het energie voor nodig heeft. Vanwege de hoeveelheid vocht die je toch kwijtraakt, vind ik het wel belangrijk dit snel aan te vullen. Hiervoor is gewoon water prima. Ik loop dan ook altijd snel naar het water toe, wat ook bij de dam tot dam ruimschoots aanwezig is, alleen moet je daar iets verder voor lopen dan voor het suiker.

Meestal na een wedstrijd eet ik dus ook niet meteen. Ik geef mijn lichaam minimaal een uur de tijd om orde op zaken te stellen. In dat uur zorg ik dus voor voldoende vocht (water). Mocht iemand last hebben van spierkramp na een wedstrijd, dan kan water met een beetje zout trouwens ook nog nuttig zijn. Na wat gedronken te hebben begin ik met de cooling down. Iets wat ik heel weinig lopers heb zien doen. Iets waar ik me ook altijd erg over verbaas. Door dit te doen, weet het lichaam ook dat er een periode van rust gaat komen. Het kan ook nog eens een hoop spierpijn besparen de dagen na de wedstrijd.

Nou, spierpijn had ik evengoed, maar ik had ook met een snelheid gelopen op deze afstand, dat me niet eerder was gelukt. Misschien had ik dus wel veel meer spierpijn gehad, als ik geen goede cooling down had gedaan. Eigenlijk is spierpijn voor mij een zeldzaam gevoel na hardloopwedstrijden. Na 2 dagen spierpijn voelde ik me eigenlijk ook weer topfit. Wel fit, maar toch vond ik het tijd voor rust. Daarom was deze week een week van rust. Ik heb weinig hardgelopen, omdat ik de afgelopen 6 maanden harder getraind had dan ooit. Rust is dan gegeven moment ook nodig, zowel geestelijk als fysiek. De week is nu voorbij en ik heb ontzettend veel zin om komende week weer hard te gaan trainen. Ik heb 6 weken om me helemaal te prepareren voor een halve marathon. Een wedstrijd waar ik hopelijk ook weer een flinke stap kan zetten in mijn hardloopvorm.

Alleen het harde trainen is niet genoeg. Verstandige keuzes maken met voeding en niet te vergeten, voldoende nachtrust, zijn de 3 belangrijkste pijlers van mijn aanpak. Voor een ieder die fit wil zijn, ook zonder met sport bezig te zijn, zijn dit essentiële zaken. Tot slot is stress ook nog een hele belangrijke factor. Met teveel stress (in welke vorm dan ook) en te weinig rust (slaap) zullen we ons ook niet fit voelen. Dat geldt voor iedereen.

Fijne zondag nog.

Richard Wuisman.