Blog 26 november 2017
Verse Blog van de week
Tijdens het boodschappen doen deze week liep ik langs de bakker. Een reclamebord met een soort moorkop versierd met een aardbei stond erop. Boven de moorkop stond met grote letters ‘vers bereid’. Uiteraard wordt het woord vers als lokkertje gebruikt. Net als woorden uit het rijtje ‘ambachtelijk’ en ‘van natuurlijke oorsprong’. Met ambachtelijk krijg ik meteen al de neiging dit tegenwoordig juist niet te kopen. Vaak zitten hier veel meer toevoegingen en smaakversterkers in. En als een product van natuurlijke oorsprong is en het staat er met grote letters op, dan is er eigenlijk van de natuur niet veel meer over gebleven. Beide zijn voor mij een no-go. Dan de term ‘vers’, dat ligt toch net even wat anders en daarom ben ik daar eens over na gaan denken. Het woord wordt namelijk te pas en te onpas gebruikt. Dat de bakker het gebruikt snap ik en is in zekere zin terecht, het is diezelfde dag (hoop ik) in zijn eigen bakkerij bereid. Dat smaakt anders dan een gebakje uit een grote fabriek.
Toch heeft het woord ‘vers’ ook wel een link naar gezond. Toch wil dit absoluut niks zeggen over gezond. De bakker kan mogelijk veel meer schadelijke toevoegingen gebruiken dan de fabriek. Misschien gebruikt de bakker wel ingrediënten die absoluut niet vers meer zijn? Dat laatste weten we al helemaal niet. Ik vind het ook altijd leuk als ik langs de kant- en klare maaltijden in de supermarkt loop. Vaak staan er teksten op als ‘vers bereid’. Gelukkig is het vers bereid, maar daarna is er nog heel wat gebeurd voordat het in de winkel terecht kwam. Vers kan het dan zeker niet meer genoemd worden.
Kortom, ook het woord ‘vers’ wordt ingezet om ons dingen te laten kopen, die op het moment van de verkoop niet echt meer ‘vers’ te noemen zijn. Het probleem is ook, dat de term vers geen beschermde term is volgens de warenwet. Fabrikanten kunnen hier dus op allerlei manieren trucjes mee uithalen. Daarom wil ik proberen in deze blog een soort van betekenis te geven aan het woord vers, want op internet is dit nauwelijks te vinden.
Vers houdt volgens mij in dat het een product is uit de natuur. Dit product is vers zolang er van buitenaf ogenschijnlijk nog niks mee gebeurt is. Dat betekent dat bacteriën, schimmels en zuurstof (oxidatie) het product nog niet aangetast hebben. De smaak van het product is dus nog goed en er zitten geen lelijke plekjes in of op. Dit is voor mijn idee het echte en goede gebruik van het woord vers. Er blijven dus weinig producten over die hier aan kunnen voldoen.
Dit geldt dus voornamelijk voor groente en fruit. Zodra groente of fruit al gesneden is of in blik zit, kan dit al niet vers meer zijn. Ook gedroogd fruit is niet meer vers (al kan het nog heel gezond zijn). Vlees of eieren kunnen ook nog wel vers zijn. Een goede slager kan vers vlees leveren, maar bij de supermarkt is dit echt niet meer het geval. Zuivel kan ook nog vers zijn, maar dan heb ik het eigenlijk alleen over melk. Dit komt echt rechtstreeks uit de koe en moet dan na het melken eigenlijk snel gedronken worden. Zodra het in een pak zit is het alweer gepasteuriseerd of gesteriliseerd, dit is niet vers meer.
Er blijven wat dat betreft niet veel producten meer over. Hoe verser we een product eten, hoe meer mineralen en vitaminen zal het product bevatten. Vers eten is dus ook echt gezonder. Laat u dus niet misleiden door teksten als ‘vers’. Bedenk goed waarom het woord gebruikt wordt. Voor echte verse producten is vaak geen reclame nodig, omdat we weten en begrijpen dat het vers is.
Morgen starten we weer met een verse week, nu eerst nog een fijne zondag.
Richard Wuisman.