Blog 29 juni 2017
Persoonlijke zorgverlening is geen wetenschap
Deze week had ik allerlei titels kunnen bedenken voor mijn blog, maar de huidige titel dekt een hoop van mijn gedachtes over de zorg in Nederland. Alles moet op papier staan, de behandeling die op papier staat, is belangrijker dan de tijd die er is, om de behandeling uit te voeren (op de correcte manier). Doordat ik nu zelf ondernemer ben, kan ik geheel zelf bepalen hoeveel tijd ik heb voor mijn cliënten. Iedereen vergt een andere behandeling, want niemand heeft dezelfde klacht. Een standaard behandeling voor rugpijn pas ik niet toe, ik wil mensen niet als een nummertje behandelen. Iedere kwaal vergt net weer even een andere aanpak. Wat gebeurt er als een zorgverlener die tijd niet krijgt? De kwaliteit gaat omlaag, kan niet anders. Echter de cijfers en de papieren zijn belangrijker. Is het dossier correct bijgehouden? Staan er zwarte cijfers aan het einde van het jaar? Daar gaat het nu om in het beleid, wat toch uiteindelijk door Den Haag wordt gesteund.
Door dit beleid las ik afgelopen jaren dat ziekenhuizen het zwaar hadden. Wat schetst mijn verbazing? Eergisteren werd bekend gemaakt dat slechts 5 ziekenhuizen in Nederland geen winst gemaakt hadden. Vier daarvan hadden incidentele kosten gehad (is dat een verbouwing, gouden harddrukken?). Iedereen blij? Ik denk het niet. Ik spreek teveel zorgverleners, vooral in de ouderzorg die helemaal niet blij zijn. Ouderen die zorg nodig hebben klagen ook over de weinige tijd dat er zorg voor ze is. Dit is een tendens die al jaren door gaat, maar geen halt toegeroepen wordt.
Gelukkig las ik dan vorige week een bericht waar ik blijer van word. De raad voor volksgezondheid en samenleving is met een advies gekomen. De zorg moet meer in zijn context geplaatst gaan worden. Wat houdt dat in? De zorg is steeds meer gebaseerd op protocollen en richtlijnen. Deze zijn allen gebaseerd op wetenschappelijke studies. Volgens de raad is hierdoor de kwaliteit van de zorg verbeterd (daar valt over te discussiëren), maar nu nemen de nadelen van deze maatregelen toe. De onderzoeken zijn allemaal gebaseerd op ‘gestandaardiseerde’ personen. Zou u zo’n gestandaardiseerd persoon willen zijn? Ik in elk geval niet. De onderzoeken houden dus helemaal geen rekening met de unieke omstandigheden van een persoon.
Dit betekent dat ze wel weer onderzoek willen gaan doen, waarin rekening gehouden wordt met deze unieke omstandigheden. Het klinkt mij nog steeds erg omslachtig in de oren, maar het gaat wel om een verbetering. Zou het niet minder omslachtig zijn om te kijken naar het onderwijs. Ervoor zorgen dat zorgverleners goed opgeleid worden en leren oog te hebben voor de context. Dat de toekomstige zorgverleners in staat zijn om de unieke eigenschappen van een persoon en zijn kwaal te beoordelen en op die manier te behandelen of te verzorgen. Persoonlijk vind ik dat daar in de fysiotherapieopleiding die ik gevolgd heb, erg weinig mee gedaan wordt. Er wordt wel gekeken naar verschillende casussen, maar die uitnodigen tot gestandaardiseerde zorg. Echter, als iemand net buiten de standaard valt (iedereen dus eigenlijk), moet je eigenlijk zelf maar gaan ontdekken hoe hiermee om te gaan. Hier wordt op de opleiding eigenlijk geen aandacht aan besteed.
Is het niet mogelijk zorgverleners zo op te leiden, dat deze zelf in staat zijn de context te snappen en hier adequaat op in te spelen? Leer zorgverleners creatief te zijn. Heb het niet alleen over de patiënt met Parkinson, maar ook over andere mogelijke gebreken. Hoe zou je met deze persoon omgaan als hij ook nog suikerziekte heeft of een gebroken been? Het valt zo gek niet te bedenken, maar alle uitzonderingen komen voor. Uitzonderingen waar nooit een onderzoek naar gedaan kan worden. En al helemaal geen richtlijn voor bedacht kan worden. Ik vind het heel fijn dat ik nu de tijd heb, om rustig iemands klacht te kunnen beoordelen. Daarbij ook de persoon te hebben om de persoon te leren kennen, die hiermee om moet gaan. Ik ben van nature een optimist en hoop dat dit de aanzet is tot betere zorg in Nederland, al zou een beetje hulp vanuit Den Haag erg fijn zijn.
Fijn weekend alvast.
Richard Wuisman.