Blog 9 september 2017
Organen en ondersteunende ledematen
De laatste 2 weken stond de voedingswereld toch wel weer bol van de discussies over de hoeveelheid koolhydraten, die we eten. Gemiddeld in Nederland eten we 23 suikerklontjes per dag. Of daar ook de koolhydraten uit fruit, groente en volkorenproducten zijn meegeteld, vermeld de bron echter niet. Verder blijkt dat als we meer vetten eten en minder koolhydraten, we ouder worden. Een conclusie na een grootschalig onderzoek, waarin weinig onderscheid gemaakt wordt tussen de verschillende soorten vetten. Overigens werd er ook alleen maar gevraagd wat de mensen hadden gegeten op de dag van invullen van het onderzoek. Genoeg redenen voor criticasters om twijfels te hebben over dit onderzoek. Hierdoor probeerde de Amerikaanse granenorganisatie weer duidelijk aan te geven dat we niet zonder granen kunnen. Zo is de cirkel weer rond. Persoonlijke of economische belangen wegen zwaarder, dan de eigenlijke waarheid over voeding. Een waarheid die voor elk persoon weer anders is, want iedereen is anders.
Nee, deze week wil ik het over iets anders hebben. Een inzicht dat ik onlangs kreeg vanuit een interessante studie waar ik materiaal van las. Als fysiotherapeut zie ik veel klachten aan de ledematen, de benen en de armen. Slijmbeursontstekingen, peesontstekingen, gewrichtsontstekingen, artrose en ga zo maar door. Iedereen heeft wel eens last van een arm of been gehad. Deze klachten komen heel veel voor, en sterker nog. Ze komen ook heel vaak weer terug. In mijn werk probeer ik uit te zoeken, hoe het kan dat dit soort klachten ontstaan. Als een voetballer zijn knie verdraaid of een schop krijgt, dan kan een meniscus scheuren of een kruisband kapot gaan. Bij dit soort klachten is de oorzaak duidelijk. Tenminste, zo lijkt het. De pijn komt van de knie, de oorzaak van de pijn ligt er ook. Toch heeft de één meer kans op zo’n blessure dan de ander. Ieders knie is anders, waardoor er meer of minder ruimte in de knie is, om een verdraaiing of schop op te vangen.
Een heleboel klachten ontstaan zonder schop of val op een gewricht. De klachten sluipen er vaak in. Het begint met een klein zeurderig pijntje, dat eerst amper opvalt. In de loop van de weken wordt dit langzaam erger en kunnen we ons bijna niet meer herinneren wanneer het begonnen is. Het inzicht wat ik kreeg is één verklaring voor het ontstaan van dit soort klachten. Vorige week had ik het over de prioriteiten die het lichaam heeft. Het belangrijkste is overleven, ons lichaam zal als eerste proberen de vitale functies te blijven verzorgen. Deze worden uitgevoerd door onze organen. Het is dus belangrijk voor het lichaam dat de organen ondersteunt worden. Nu is er iets heel bijzonders met de organen die in onze buik liggen. Deze organen liggen gewikkeld in ons buikvlies. Denk dan aan organen als de lever, maag, twaalfvingerige darm, dikke en dunnen darm. Deze liggen dus allemaal in ons buikvlies (de nieren en de alvleesklier liggen hier overigens niet in, maar dat terzijde).
Op het moment dat wij nog een klein embryo zijn, gebeurt er iets bijzonders. In onze romp ontstaat een soort van zak, het latere buikvlies. Hierin ontwikkelen zich de organen. Voor de richting van deze orgaanontwikkeling heeft deze ‘zak’ ophangpunten nodig. Uiteindelijk ontstaan er ook snel ophangpunten, precies de vier plaatsen waar even later onze 4 ledematen ontstaan. Vanuit deze ophangpunten ontstaan de spieren die eigenlijk een verbindende factor zijn tussen het ‘embryonale buikvlies’ en de arm of been. Kortom, op dit moment in onze ontwikkeling ontstaan de spieren zodat onze organen kunnen ontwikkelen (en de juiste plek in onze buik krijgen). Later zakt als het ware deze ‘zak’ in tot onder ons middenrif omdat de longen ontstaan en het hart vanuit de keel naar de borstholte zakt.
Alleen die verbindingen tussen het buikvlies en onze ledematen blijven via spierkettingen in stand. Wat is dus het gevolg als organen niet helemaal op de goede plek zitten? Er wordt aan spieren getrokken. En als er langdurig aan spieren wordt getrokken, raken deze vanzelf overbelast. Nu hoor ik u bijna denken, hoe kunnen organen niet op de goede plek zitten? Organen kunnen soms niet goed bewegen, door verklevingen in de buikholte. Een virus kan hiervoor zorgen, maar ook een operatie, een valpartij of ander trauma. Een orgaan kan ook problemen gaan geven. Een lever die teveel vetten of teveel gifstoffen moet verwerken zal ‘vast’ gaan zitten. Net zoals een schouder ‘vast’ kan gaan zitten. Er zijn een hoop mensen met klachten aan het verteringskanaal, dit kan allemaal leiden tot klachten aan onze ledematen. Een heleboel klachten aan armen en benen kunnen behandeld worden door de organen te onderzoeken en te behandelen. Een osteopaat kan dit door te voelen hoe bewegelijk de organen zijn en hoe organen ten opzichte van elkaar kunnen bewegen. Dit is 1 van de boeiende facetten van dit vak, waardoor ik ervoor gekozen heb deze studie te gaan doen. Het vak geeft antwoorden op vragen, die ik als fysiotherapeut eigenlijk niet kan beantwoorden.
Fijn weekend.
Richard Wuisman.
Hallo Richard,
Wát een interessant verhaal! Ik wist wel iets over de samenhang tusse div. weefsels en organen, maar zoals je het nu verteld wordt het me ineens veel duidelijker.
Gr. en tot ziens,
Lidy