Etiket van de week 12 december 2016
Melkunie Breaker
Onlangs kwam ik erachter dat de producten van melkunie breaker nog gezonder zijn geworden. Dat wil melkunie ons in elk geval doen geloven. De nieuwe lijn bevat meer proteïne (net zoals eerder ook al), maar heeft nu geen toegevoegde suikers meer. Dit geeft mij een gevoel dat er met zoetstof wordt gewerkt, maar ik ga mij gedurende het schrijven (hopelijk positief) laten verrassen. Ik vergelijk de 3 soorten, de gewone (smaak perzik), de high protein (mango/passievrucht) en de nieuwe high protein (bosbes banaan).
Breaker perzik:
yoghurt, suiker, 7% perzik, 2% zonnebloempitten, glucose-fructosestroop, gemodificeerd maïszetmeel, aroma
Het moge duidelijk zijn, hier zit veel suiker in. Er zit zelfs meer suiker in de perzik. Daarnaast is er ook nog glucose-fructosestroop toegevoegd. En omdat dat nog niet genoeg was is er ook nog (gemodificeerd) maïszetmeel toegevoegd. Het geheel wordt dat nog afgemaakt met een toef aroma (wat dat ook mag bevatten). Van deze ingrediënten wordt ik zelf al niet erg gelukkig.
Breaker high protein mango passievrucht:
yoghurt 1,0% vet, suiker, 7% fruit (6% mango, 1% passiefruit) , melkeiwit, natuurlijk aroma
Grappig dat bij deze smaak de yoghurt wordt gespecificeerd met 1,0% vet. De gewone breaker bevat dus volle yoghurt. In deze magere variant zit alleen suiker, geen glucose-fructosestroop meer. Verder is er extra melkeiwit toegevoegd en een natuurlijkere vorm van aroma (wat evengoed nog behoorlijk chemisch kan zijn).
Breaker high protein bosbes banaan:
yoghurt (0.9% vet), melkeiwit, 8,0% fruit (4,0% bosbes, 4,0% banaan), aroma, zoetstof: sucralose
De nieuwe versie bevat nog minder vet in de yoghurt, extra melkeiwit en geen suiker. Op zich klopt de term geen toegevoegde suikers, maar in het fruit zitten evengoed suikers (en het fruit is voor zover het nog fruit is toch echt toegevoegd aan dit product). Er zit ook weer ‘gewoon’ aroma in. Waar ik al bang voor was, er zit zoetstof in. Het is handig dat sucralose gebruikt is, aangezien deze zoetstof nog lang niet zo in opspraak is als aspartaam. Voor mij evengoed meer dan genoeg reden, dit product af te raden.
Tot slot wil ik nog wel even de voedingswaardes van de verschillende soorten doornemen. Omdat het al een lang artikel aan het worden is beperk ik me tot de koolhydraten en eiwitten. De verpakkingen zijn 200 ml, dus ik noem ook de waardes per pakje. De gewone en de oude high protein bevatten 24 gram suiker (de gewone daarbij nog 4 gram koolhydraat). Kortom, in zo’n pakje zitten minstens 5 suikerklontjes. De nieuwste high protein bevat evengoed nog 9 gram suiker per pakje (10 gram koolhydraten totaal). Dat zijn dus ook nog steeds 2 suikerklontjes. Deze soort bevat 11,4 gram eiwit, dat grappig genoeg dan weer minder is, dan de iets oudere high protein soort met 12 gram eiwit. De gewone soort bevat 7 gram eiwit per pakje. Als ik dan 1 van de 3 soorten moet kiezen, neem ik de oude high protein versie. Deze bevat wel veel suiker, maar geen glucose-fructosestroop. Hij bevat ook geen zoetstof en het aroma dat er in zit, is natuurlijk en hopelijk daardoor iets beter.
Fijne week!
Richard Wuisman.